Deze Stadjer strijdt tegen onzinverhalen over gebakken spons waar honden mee worden vergiftigd

‘Gebakken spons bedreigt honden’, kopt de NOS een aantal jaren geleden. In de lead wordt gemeld dat hondenbezitters moeten uitkijken voor gebakken sponzen. „Uit verschillende plaatsen zijn de afgelopen tijd meldingen binnengekomen dat kennelijk hondenhaters actief zijn geweest.”

De mythe

Op social media komen zulke berichten nog veel vaker voorbij. Bijna elke dag wordt ergens in een Nederlandse groep wel gemeld dat een hondenvriend gebakken spons heeft gevonden en dat dient steevast maar een doel: het vergiftigen van de trouwe viervoeter. Maar dat kan helemaal niet.

Het fabeltje is dat gebakken spons zo lekker ruikt voor honden dat ze het verorberen alsof het een verse hap vlees is. Eenmaal in de maag zet de spons uit zodra de hond water drinkt en dat kan ervoor zorgen dat het dier overlijdt. Klinkt heftig, naar en dat wil niemand. Vandaar dat de emoties hoog oplopen onder zulke berichten en Elzo vaak de wind van voren krijgt.

500 Meldingen onderzocht

De Stadjer heeft bijkans een dagtaak aan het corrigeren van al die onzin. Dat doet hij met gedegen kennis. Elzo is schrijver van het boek ‘ Gebakken spons of broodje aap ’ en weet waar hij over praat. Twee jaar lang onderzocht de schrijver alle 500 meldingen over gebakken spons die voorbij kwamen.

Conclusie: bij geen enkele melding ging het daadwerkelijk over gebakken spons. Meestal was het bouwafval, zoals vlokken purschuim. Spons bakken kan ook helemaal niet, legt Elzo uit. „De sponzen die je in de supermarkt koopt zijn meestal synthetisch. Als je die bakt, veranderen ze in een donkere brei. Je pan is daarna naar de knoppen en je huis stinkt enorm.”

Zelfs de politie deelt de onzin

Natuurspons is daarentegen prima te bakken, maar volgens Elzo levert zo’n spons geen gevaar op voor de hond. Tegen RTV Noord zegt Elzo: „Natuurspons bestaat voor 99 procent uit collageen-eiwit en dat wordt in de maag van een hond moeiteloos verteerd.”

En toch wordt om de haverklap een bericht met die strekking gedeeld op Facebook. Een paar jaar geleden doet de wijkagent van Vinkhuizen dat bijvoorbeeld, het bericht wordt gedeeld in een Facebookgroep. Elzo reageert op de post dat het purschuim moet zijn en wordt voor van alles uitgemaakt. Als de agent twee dagen later bevestigt dat het inderdaad purschuim blijkt te zijn, nemen de hatelijke reacties richting Elzo niet af. Integendeel.

Elzo is vaak de gebeten hond

„Opnieuw kreeg ik allerlei negatieve reacties en uiteindelijk zijn al mijn berichten verwijderd en ben ik uit die groep gegooid”, vertelt Elzo op de site van de regionale omroep. „Toen dacht ik: wat is dat bij die mensen? Want je kan ook blij zijn dat het geen gebakken spons is maar een stukje purschuim.” Het gedoe vormt de aanleiding voor Elzo om het boek te schrijven.

Sindsdien is hij constant bezig met het uit de wereld helpen van de gebakken spons-fabel. Dat blijft met horten en stoten gaan. Zo is hij een week gelede weer kop van jut in een Facebookgroep van een dorp elders in Nederland. Een dame weet daar zeker dat ze gebakken spons heeft gezien. Elzo vraagt om foto’s en legt uit dat het natuurkundig gezien onmogelijk is. In plaats van blij zijn dat er geen dreiging is voor de honden, wordt Elzo gekapitteld. Toch blijft hij stug doorgaan.

Daarom misschien

Elzo op RTV Noord: „ ‘Ik ben er van overtuigd dat elke hondeneigenaar van z’n hond houdt. En iedereen is bang dat z’n hond iets verkeerds binnenkrijgt. De meeste hondeneigenaren denken dat dat buitenshuis gebeurt, maar feit is dat in driekwart van de gevallen het thuis gebeurt.’ Smid noemt onder meer kledingstukken, speelgoed en verpakkingsmaterialen. „Het is misschien makkelijker om een kwaadwillende de schuld te geven dan de verantwoording bij jezelf te zoeken.”