Eem noar... Dokjard: voor misschien wel de beste spareribs van Grunn (en nog veel meer lekkers)

Het is een beetje een dood hoekje waar de singel overgaat in het Noorderplantsoen. Auto’s razen voorbij, schepen liggen rustig in de bonte haven, verder is het rustig en leeg op straat. Behalve bij Dokjard. Daar branden verschillende uitnodigende lampjes, staan tafels, stoelen en parasols klaar en kruipt een behaaglijke en uitnodigende warmte uit de deuropening naar buiten.

Heerlijke biertjes

Binnen wacht een fijn etablissement dat zelfs op woensdagavond tot het laatste stoeltje is gevuld. Er wordt gelachen, geproost en de borden liggen vol met ogenschijnlijk lekker eten. Direct na de entree staan enorme ketels waar het eigen bier in gebrouwen wordt. In het midden van de zaak is een grote haard aangelegd die sfeervol knispert. Daaromheen een ronde bank waar mensen genieten van het vuurtje. Wij worden naar boven geleid, waar een tafeltje voor twee, met uitzicht op de rest van het restaurant, op ons wacht.

De ober schenkt uitnodigend direct twee glazen water in. Stukje service naar de gasten toe en vraagt daarna wat we willen drinken. Normaal ben ik niet zo’n bierdrinker, zeker niet bij het diner. Maar in een bistro met eigen brouwerij kan ik niet om het gerstenat heen. Ik weet niet meer welke ik precies bestelde, maar eem later verschijnt een verdomd lekkere IPA met fruittinten op tafel. Vriendin heeft ook een biertje voor haar neus staan, iets zwaarder dan de IPA, maar ook verrassend lekker.

Keer wat anders dan breekbrood met kruidenboter

We zijn er echter niet om louter bier te slobberen. Honger! Maar eerst nog de twijfel beslechten. Gaan we voor het vijf gangen-verrassingsmenu of kiezen we a la carte ? Vriendin is avontuurlijker met eten en hint op het verrassingsmenu. Ik hou niet verrassingen op mijn bord en pleit voor zelf kiezen. Ook omdat er op het oog verdomd lekkere hapjes op de kaart staan. Dat begint al bij het voorgerecht.

Niet simpel wat breekbrood met dipjes, maar bijvoorbeeld gerookte ganzenborst met kastanje, peer, karnemelk, rode kool en paddenstoelencompôte. Of wat te denken van tartaar met gerookte paprika, kerrie, aubergine en een kwarteleierbal. Nomnomnom. Dan ga ik toch niet voor een verrassingsmenu wat ook zomaar een deceptiemenu kan worden. Neen. De kwarteleierbal is een godsgeschenk en lekkerder dan een gewone eierbal. Komt omdat je bij de gewone eierbal kans hebt op een mond vol met alleen maar ragout of ei. Bij de kwarteleierbal pak je altijd de perfecte combinatie van een krokant korstje, ragout en ei omdat het zo’n klein hapje is. Ga dat proeven mensen, te koop dus bij Dokjard maar bijvoorbeeld ook bij de Drie.

Nomnomnom

Enfin, terug naar het menu. Het wordt tartaart met kwarteleierbal vooraf. De tartaar is heerlijk mals, de groentes maken niet alleen de compositie compleet maar ook de smaakexplosie. En het mini-eierballetje is verrukkelijk. De ragout is goed om smaak en heeft een perfecte structuur. De korst is knapperig en het eitje heeft, hoe klein ook, nog een beetje zachte dooier. Knap van de kok en mmmmm lekker. Vriendin heeft de bunkerkaas op haar bord liggen, gedrapeerd met bijzonder smaakvolle groentes. U raadt het al: ook dat voorspijsje was een streling van de smaakpapillen.

En door na het hoofdgerecht. Na lang intern beraad laat ik de sukade, vangst van de visserman en de rösti van zoete aardappel links liggen. Ik kies saai, maar vertrouwd voor de spare ribs. Vriendin denk dat ik genoeg heb aan de kleine variant van 350 gram. „We hebben ook nog een vooraf en dessert.” Maar mede op aanraden van de over ga ik voor 750 gram aan spareribs. Het blijkt de juiste keuze te zijn.

Die spareribs!

Zelden heb ik zulke heerlijke spareribs gegeten. Ze glanzen erover, niet van het ranzige vet maar dankzij een verdomd smaakvolle marinade. Het vlees is ongelooflijk mals en valt direct van het bot zonder in te boeten op de bite en smaak. De drie bijgeleverde dipsausjes in koddige knijpflesjes maken het smaakfestijn af. Godskolere wat lekker. Drie keer knipperen met de ogen en de ribjes zijn op, tot het laatste stukje vlees.

De verse patatten zijn ook goed. Knapperig, op temperatuur en vol van smaak. Vooral lekker na een dipje in de truffelmayonaise die bij de friet met parmazaan wordt geleverd (besteld door vriendin). Ook de kleurrijke (kool)salade is zeer appetijtelijk en past goed bij de ribjes. Vriendin smikkelt ondertussen van de schelvis met pinda, citroengras, lotuswortel, winterpeen, kataifi en aardpeer. Ik heb het niet geproefd, maar afgaande de vele „mmmmmmmmm’s” die over tafel vliegen, is het genieten.

Brownie met popcornijs

Het nagerecht voldoet ook aan de verwachtingen en doet daar nog een klein schepje bovenop. Ik ga voor de brownie van pure chocolade met popcornijs en een mousse van nougat. Vriendin voor de friandises; een selectie van kleine hapjes met een bak koffie. Uitgeserveerd op een mooi plankje heeft vriendin even later een makaron, marshmallow van limoen, wat Turks fruit en een verdomd lekker stukje kokoskoek voor zich liggen. Smaakt haar allemaal erg goed. Net zoals mijn toetje lekker weg hapt. Het ijs is lekker, de stukjes popcorn erbij zorgen voor een verrassende combinatie van smaken en de brownie is vol van smaak, maar ook enorm machtig. Ik krijg hem tot mijn grote spijt niet op.

Kortom: dikke prima dat eten bij Dokjard. Om het nog leuker te maken: de bediening is ook nog eens goedlachs, weet wat er op de kaart staat en is kundig met bieradvies. Zo vraag ik om een biertje dat goed past bij de ribs. De ober weet precies welke ik moet hebben, geeft desgevraagd wat uitleg en krijgt vijftien minuten later volledig gelijk. Het fruitige biertje met zoete ondertoon past perfect bij de lading vlees.

Een klein puntje van kritiek

Zijn er dan helemaal geen minpunten. Jawel. Die zitten in de aankleding van het restaurant. Op de gezellige bovenverdieping is in een hoek een stalen keukentafel met vleessnijmachine en gehaktmolen gestald. Aan de overkant staat een tafeltje met iets dat lijkt op een koffiemaalmachine. Echt sfeervol oogt het niet. Het past ook niet als decoratie bij de rest van de inrichting. Maar een kniesoor die dat belangrijker vindt dan alle positieve punten. En waar gaat het nou uiteindelijk om? Het eten en drinken, de ambiance, vriendelijk personeel of een beetje rommelig hoekje op de bovenverdiepings.

Klikkerdeklik hier voor meer info.