Beetje vuurwerk, vleugje toeteren: Groningers met Marokkaanse roots vieren overwinning bij Station Noord

Onder Station Noord zit sinds een tijdje La Mirage Lounge. Kun je prima eten, volgens de reviews op Google. Op bijgeleverde foto’s pronken een sappige kipburger, patatjes en een verse salade met brood. La Mirage mikt op Groningers met een Midden-Oosterse en Arabische afkomst. Zie je aan de mensen op het terras. En komt terug in het logo. Daar is helemaal niks mis mee.

Voetbal verbroedert (in Groningen dan)

En dat betekent niet dat de bezoekers poepen op Nederland. Integendeel zelfs. De oranje-vlaggetjes wapperden rondom het strak ogende etablissement al weken voor het WK. Ze waren zelfs eerder dan menig bekende voetbalkroeg in Stad. Maar vanavond is het geen oranje dat de klok slaat. Oranje is huilen. Op de schermen wordt de legendarische kwartfinale tussen Marokko en Portugal uitgezonden. Van buitenaf gezien is het goed druk en vooral gezellig.

En het wordt drukker. Enkele auto’s komen toeterend aanrijden. Buiten wordt vuurwerk klaar gezet voor ontsteking. Een kerel, getooid met een dikke muts, kijkt naar de doos met ‘gillende keukenmeiden’ en neemt met een grote grimas de felicitaties in ontvangst. „Te gek man. Wat een pot.”

Niet bij de stadsbussen

De andere gast die komt aanlopen, wimpelt de felicitaties af. „Ik ben geen Marokkaan haha.” Maar hij bemoeit zich wel met het klaarstaande vuurwerk. Dat moet niet bij de bushalte waar stadsbussen af en aan rijden. Eem verderop, op een rustig pleintje, dat past beter.

Mooi siervuurwerk schiet eem later hoog de lucht in en wordt afgewisseld met een een handvol harde knallen. Buurtbewoners trekken nieuwsgierig de gordijnen opzij om het gade te slaan. Na een paar minuten is het gebeurd en druipen de mannen in alle rust af.

Vleugje vuurwerk, beetje toeteren

Terug naar de warmte van La Mirage, waar de toeteraar van twintig minuten eerder op de Kastanjelaan opnieuw voorbij rijdt. Nu niet meer alleen. Achter hem is een kleine sliert gevormd met enthousiaste kompanen. Ramen open, vrolijke muziek uit de speakers, grote glimlachen op het gelaat en toeteren als een malle.

Verder lijkt het in Groningen enorm rustig te blijven. Tijdens het tikken, twee uur na de wedstrijd, klinkt in de verte nog wat getoeter. Verder niks. Geen vuurwerk. Niks rellen. Nul sirenes. Op naar nog meer unieke voetbalgeschiedenis schrijven.