Hoezo krijgt Eduard geen woonurgentie? Moet ie eerst kapot worden gemaakt door z'n huisbaas?

Het gaat goed met Eduard als hij zes jaar geleden in Groningen aankomt. De jaren daarvoor ging het een stuk minder. Stress triggerde psychoses bij hem en hij kreeg de diagnose ‘psychiatrisch patiënt’ met psychosegevoeligheid. Maar in Stad is alles anders. De boel is onder controle, in Groningen voelt hij zich vrij, hij raakt uitbehandeld, heeft geen vaste behandelaar meer en hij woont zelfstandig. „Daar ben ik ontzettend trots op en blij mee.”

Eduard betaalt zoals veel Groningers te veel huur

Alleen de huurkosten, die zijn hoog. Te hoog op den duur, omdat de medische kosten oplopen. Daarom besluit de 27-jarige in 2019 huurverlaging aan te vragen. Een juridisch adviesbureau wordt ingeschakeld en de casus voorgelegd aan de Huurcommissie.

Uitkomst, twee jaar later vanwege corona: Eduard betaalt te veel huur. Hij kan het te veel gedokte terugvorderen tot het moment dat hij het aanhangig maakte bij de Huurcommissie. Het totaalbedrag is met bijna 4.000 euro fors met dank aan de coronaperiode, waardoor veel zaken lang op de plank bleven liggen bij de Huurcommissie. Eduard blij, huurbaas en makelaar minder vrolijk, eufemistisch geschreven.

Dreigen en intimideren

Te pas en te onpas krijgt Eduard boze telefoontjes van de makelaar, die hem ook nog genaaid heeft met verboden bemiddelingskosten. Heel graag schreeuwen we van de daken om wie het gaat, maar we houden de makelaar (en de verhuurder) anoniem omdat Eduard de relatie niet nog verder op het spel wil zette. En het gaat hem om de woonurgentie., niet om de makelaar te shamen . Maar neem van ons aan dat het een van de grootste psychopathische galbakken in het wereldje is.

Daar komt Eduard ook achter, want het blijft niet bij de intimiderende belletjes. „Regelmatig stond hij voor het pand en maakte ‘grapjes’ dat hij me aan het opwachten was en me in elkaar zou slaan.”

„Je maakt mijn huwelijk kapot”

Ook de huurbaas laat zich niet onbetuigd. Die belt en appt Eduard ook om de haverklap, soms zelfs midden in de nacht, en dat zijn geen fijne gesprekken. De huisbaas is erg boos op de huurder. Waar haalde die het gore lef vandaan om achter zijn recht aan te gaan? Om het huwelijk van de huisbaas te verwoesten en zijn vrouw overstuur te maken, want dat is het resultaat van Eduard zijn poging om recht te halen. „Ik kan er al nachten niet van slapen, dan weet jij wel hoe de vlag erbij hangt”, stuurt de verhuurder in het holst van de nacht.

Na elke brief van de Huurcommissie, het juridische adviesbureau of de rechter belt hij verbolgen op. Aan de telefoon weet de pandeigenaar van geen ophouden. Hij zeikt, zanikt maar door en blijft emmeren over de goede relatie die nu kapot is. Dat hij het allemaal zo goed doet en dat hem groot onrecht wordt aangedaan door de huurder. „Je hebt ervoor getekend en nu dit. Ik weet genoeg,” en meer van dat wordt Eduard, die erg rustig en netjes blijft, verweten. Dan weer vanuit de slachtofferrol, dan weer drammerig en zuigend boos, en constant geflankeerd met wat nare intimidaties.

De stress werkt verwoestend op Eduard

De situatie vreet aan Eduard. Het gaat onder de huid zitten. Paranoïde gedachten die al jaren niet meer heeft gehad, doemen weer op. Eduard: „Ik probeer mijn leven zo in te richten dat de kans op terugval in een psychose klein blijft. Het zou mijn grootste nachtmerrie zijn om weer de controle over mijn eigen psyche te verliezen. Alleen, sinds deze uitlatingen van mijn huurbaas, heb ik weer last gekregen van paranoïde gedachten (die een psychose kunnen triggeren), slaapproblemen en voel ik me niet meer veilig in mijn eigen woning. Iets wat voor mensen met een psychotische stoornis ontzettend belangrijk is. Als dit zo doorgaat, kan ik terugvallen in een psychose en moet ik weer terug naar de specialistische GGZ.”

Dat schrikbeeld wil de Groninger ten aller tijden voorkomen. „Ik leid psychisch onder deze situatie. Als ik weer een psychose zou krijgen, moet ik weer wekelijkse intensieve therapie en misschien zelfs een opname en dat wil ik absoluut niet.” Daarom heeft Eduard in januari van dit jaar woonurgentie aangevraagd bij de gemeente.

Reden voor woonurgentie

Psychische problemen, met kans op afglijden naar psychoses, lijkt een reden voor woonurgentie te zijn. Althans: in de huisvestingsverordening van de gemeente wordt ‘ medische indicatie ’ expliciet genoemd als reden. Maar de aanvraag loopt stuk op de bureaucratische molen. „Woonurgentie wil een verklaring van een specialistisch behandeld arts voordat zij het toekennen. Maar ik ben al 5 jaar uitbehandeld en heb dus geen behandeld arts meer. Ik wil juist woonurgentie om te voorkomen dat ik weer behandeld moet worden en de maatschappij opzadel met hoge kosten, nog even afgezien van de persoonlijke ellende die dat teweegbrengt.”

Om duidelijk te maken dat de situatie urgent en prangend is, mailt Eduard alles wat hij heeft naar Woonurgentie. Opnames van de telefoongesprekken met de huisbaas, verklaringen over de intimiderende aanvaringen met de makelaar en, heel belangrijk, zijn complete medische dossier. Waarin heel duidelijk wordt dat de mentale situatie penibel wordt zodra stress de overhand neemt. Zoals nu dus. Maar Woonurgentie is niet vermurwen. Geen verklaring van een behandelend arts? Dan ook geen urgentie.

Kortom: Eduard moet de intimidaties doorstaan en er desnoods kapot aan gaan. Want pas dan komt hij in aanmerking omdat genezen beter is dan voorkomen. Alle reden om eem te bellen met Woonurgentie Groningen, maar dat gaat lastig. De organisatie is alleen ‘s ochtends bereikbaar, dus maar eem mailen. Met resultaat. Een dag later rolt het antwoord de inbox binnen.

Reactie Woonurgentie Groningen

„Wij beoordelen alle aanvragen op basis van de huisvestingsverordening van de gemeente Groningen. Op onze website staat een link naar de verordening en hier staat ook verdere informatie over wanneer iemand wel of niet in aanmerking kan komen voor urgentie.

Wij gaan niet inhoudelijk in op aanvragen van woningzoekenden. Uiteraard mag de aanvrager zelf altijd vragen stellen over de aanvraag. Wanneer iemand het niet eens is met het genomen besluit kan via de Klachtencommissie Gezamenlijke Corporaties Groningen een bezwaar ingediend worden. Het principe van hoor en wederhoor wordt hier altijd toegepast.