Hoppa! Bikkel Romy haalt 70k op en kan naar Mexico voor de behandeling van MS

Begin dit jaar schreven we al over Romy . Omdat ze een bikkel is, omdat haar verhaal inspirerend is (ze werkte stug door bij de politie op het regionale service centrum) en omdat ze geld nodig had voor de behandeling aan de andere kant van de grote plas. De teller stond op 27.000 euro, inmiddels is de 70.000 aangetikt en daarmee heeft ze genoeg geld opgehaald voor de behandeling en vliegreis. Daar is ze dolblij mee, hoewel het allemaal nog wel moet landen, vertelt ze tegen RTV Noord .

Honderd procent afgekeurd en toch werken

Samen met haar vriend vliegt ze op 20 oktober naar Mexico. Drie dagen later start de behandeling waarbij haar immuunsysteem een soort reset krijgt. „Als alles goed gaat en mijn lichaam herstelt zoals ik hoop, dan mogen wij op 18 november weer terug naar Nederland. Vanaf dan zijn de eerste drie maanden cruciaal. Dan moet mijn lichaam herstellen.”

Tot die tijd blijft ze stug doorwerken op het telefooncentrum van de politie, waar ze binnenkomende telefoontjes afhandelt van mensen die de politie nodig hebben. Knap. Want door de MS is ze honderd procent is afgekeurd. Maar dat weerhield haar er niet van een baan te zoeken. Die vond ze, bij de politie. „Ik wil mijn steentje bijdragen aan de maatschappij. En met het werk dat ik nu doe, kan ik andere mensen helpen.”

Bizarre tijd

Ze was nog maar 21 toen de diagnose werd gesteld. „Ik had last van mijn oog, en kwam via de huisarts in het ziekenhuis terecht”, vertelt Romy. „Uit een MRI-scan bleek dat het MS was.” De wereld zakte onder haar voeten vandaan. „Dan ben je 21 en hoor je dat je ziek bent.”

Een hele ‘leipe’ tijd. Dat is hoe Romy het beschrijft, nu ze er zeven jaar later op terugkijkt. „Het onbezorgde en de glans gaat van het leven af. Ik droomde van reizen en onbezorgd feest vieren, en dan maar zien hoe ik volwassen werd. Maar toen werden ziekenhuisbezoeken, MRI, bloedonderzoeken, revalideren en een rolstoel mijn realiteit.”

Ze moest stoppen met haar bijbaan bij een merchandise bedrijf. En ook haar studie small business and retail management kon ze niet afmaken. „Ik dacht: wat ga ik doen. Ik was superjong, en honderd procent afgekeurd. Mensen om mij heen gingen aan het werk, kregen relaties, en ik zat alleen maar thuis, te revalideren. Dat wilde ik niet. Ik wilde ook meegaan met de maatschappij. Maar wie gaat nou iemand aannemen die zo’n groot risico is?”

Werken voor 0900 8844

Via haar moeder komt ze bij het regionaal service centrum van de politie terecht. Dat zijn de mensen die opnemen als jij 0900 8844 belt: geen spoed, wel politie. Voor meldingen, aangiftes en adviesgesprekken. Daar blijken ze Romy prima te kunnen gebruiken. „Ze kijken niet naar wat ik niet kan, ze kijken naar wat ik wel kan. Zo hebben we ook een collega die slechtziend is, en iemand in een rolstoel. Bij hun gaat dat ook zo. ”

Vier jaar geleden ging Romy aan de slag op deze afdeling. Inmiddels heeft ze een vast contract. „Daar ben ik echt superblij mee. Het is heel leuk en afwisselend werk. Ik draag een stukje bij aan de maatschappij, en dat is fijn. Ik heb nu tenminste het gevoel dat ik iemand kan helpen.”

Behandeling in Mexico

Ondertussen strijdt ze tegen haar MS. Dat gaat met ups en downs. „Sinds oktober 2021 heb ik een nieuw medicijn waarbij ik elke maand aan het infuus moet. Dat werkt nu, maar ik weet ook dat het in de toekomst minder goed gaat werken, en dat ik sowieso slechter word.”

In Nederland is er geen beter medicijn, of betere behandeling voor Romy, maar in Mexico wel. „Het is doodeng, maar je moet keuzes maken.” En dus heeft Romy haar zinnen op de behandeling in Mexico gezet. „Ik vind mijn toekomst sowieso doodeng. Als ik kijk naar de rolstoel in mijn kamer, en bedenk dat ik daar ook in kan zitten, dan denk ik: wat is enger? Die toekomst, of zo’n behandeling.”