Piet van Dijken draaft door: de vervanger van Johan Derksen en Ismaël Lotz

Piet en Ismael. Eigen foto

Johan Derksen is ziek en blijkbaar is dat nieuws. In de laatste 14 jaar dat hij met zijn bakkes in beeld in voetbalprogramma’s verscheen is dit niet eerder voorgekomen. Daarom is donderdag 2 maart 2023 een historische dag.

Zelfs de geboortedag van Greetje wordt middels het ziek zijn van Derksen overschaduwd. Het royaal bekeken Vandaag Inside raakt in paniek na het telefoontje van diens afmelden. De ouwe soldaat heeft het weliswaar nog even geprobeerd, maar neemt onderweg naar Hilversum toch maar het besluit om terug te keren naar het veilige Grolloo. De redactie zit met de handen in het haar en kiest in een vlaag van verstandsverbijstering voor advocaat Job Knoester om Johan te vervangen.

Matige vervanger

Dit blijkt niet een juiste keuze. Hoe betweter Job het ook probeert, het lukt voor geen meter om Johan ook maar enigszins te benaderen. Die Knoester, ook wel Knoeperd genoemd, wrikt zich in allerlei bochten om er nog wat van te maken, maar zijn entree met een gezicht ‘dat hij toevallig wél de man is die op de stoel van Johan mag zitten’ is ronduit tenenkrommend. Knoeperd heeft als vaste gast van het programma overal een mening over en vindt daarbij zichzelf ook nog eens geweldig, als vervanger van Derksen is het juk dat hij met zich meedraagt veel te zwaar. De oplettende kijker ziet hem hopen dat deze ellende maar snel voorbij mag zijn.

Alweer iemand getraceerd die over geen enkele zelfreflectie lijkt te beschikken. Want ook Job Knoester had voor de spiegel moeten gaan staan om na tien minuten tot de conclusie te komen dat het beter is om dit toch maar niet te doen. Maar ja, ook Knoeperd is veel te ijdel om nee te zeggen. Zijn matige optreden als vervanger van de zieke Johan Derksen had hij kunnen voorkomen door eerlijk tegenover zichzelf te zijn.

Ismael Lotz

Op vrijdag is Johan niet genoeg herstelt om weer op zijn vertrouwde plek te zitten. Zodoende moet de redactie van het programma wederom op zoek moet naar een vervanger. Knoeperd is exit, en de volgende op het lijstje is Özcan Akyol, in de volksmond beter bekend als Eus, die een abonnement schijnt te hebben op teveel programma’s te mogen presenteren. Ik moet zeggen dat de Turkse Nederlander het niet onverdienstelijk doet. Zeker wanneer ik de vergelijking trek met Job Knoester. Eus doet het stukken beter dan de advocaat. Soms acteert hij zelfs Johan, iets dat bij velen een lach op het gezicht tovert. Benieuwd hoe het probleem deze keer zal worden ingevuld? Als de oplossing maar niet Roxane Knetemann is.

Op zondagmiddag 4 uur is het op verdieping 6 West in bioscoop Camera 5 van Forum Groningen nog één keer te kijken naar ‘Who is Alice’, de laatste tevens bekendste film van de vorig jaar overleden filmmaker Ismaél Lotz. In een goedgevulde zaal is het ter nagedachtenis aan Ismaël een mooie middag. Eerst een inleiding van Jonas van der Vlugt, die samen met Carolien, de vriendin van Ismaël, herinneringen ophaalt aan film en filmmaker. Daarna kijken we naar de door Ismaël Lotz samen met Robert van den Broek geregisseerde film, waarin Ismaël zelf ook nog is te zien. Na afloop is er terecht applaus voor Who is Alice, de film die inmiddels ruim twintig prijzen in zowel Amerika als in Engeland heeft gewonnen.

Hoogtepunt

Met Ismaël Lotz maakte ik onder de naam Lotz en Van Dijken gedurende vier jaar zo’n 35 filmpjes voor ons eigen YouTube kanaal. Vanaf het begin sloeg het in als een bom. Lotz en Van Dijken werd een begrip in Stad en Ommeland. Toen onze in Amsterdam opgenomen aflevering zelfs door Linda de Mol op haar eigen tv kanaal werd gezet dachten wij dat onze landelijke doorbraak niet ver weg meer zou zijn. Helaas, nooit meer iets van Linda cum suis vernomen. Maar ach, we hadden zoveel lol en plezier samen, dat het ons verder worst zou zijn. Maar hoe je het ook wendt of keert, de doorbraak hadden we toch verdiend. Samen met Herestraat Helemaal is voor mij Lotz en Van Dijken toch wel een hoogtepunt in wat ik heb mogen doen. Ik moest hier op deze zondagmiddag aan denken toen ik de naam Ismaël Lotz een aantal keren op de aftiteling van Who is Alice las.