Piet van Dijken draaft door: net niet

Alles en iedereen passeert de revue en hier horen wij dus zelf ook bij. Ik weet zodoende veel over Jacques en hij over mij. Een stilzwijgende afspraak is wel dat we hier met niemand anders over praten. Zo is Jacques één van de weinigen die weet waarom ik geen enkel belang heb om weer met Hans Nijland te praten. In tegenstelling tot Ron Jans krijg ik namelijk in het geheel geen glimlach op de mond bij het horen van diens naam.

Onder ons

Zo zijn er gelukkig ook voldoende kwesties die Jacques mij toevertrouwt waar de meeste mensen in zijn omgeving geen weet van hebben. Het geeft ons beiden een veilig gevoel dat we in elk geval de zekerheid hebben dat al het besprokene onder ons blijft.

Iets dat ook ter sprake komt zijn de woordjes net en niet. Over dat het ook deze keer weer net niet was. Dit geldt voor mij en, tenminste dat vind ik, in mindere mate voor Jacques, die in de jaren tachtig landelijke bekendheid verwierf als jurylid van het toentertijd immens populaire programma De Soundmixshow, terwijl het voor mij niet meer opleverde dan in 2001 twaalf keer onderdeel te mogen zijn van het NOS-programma Eredivisie op maandag. Samen met een Brabander, een Tukker en een Hagenees bespraken wij onder leiding van de net gestarte Joep Schreuder het voorbije weekend in de hoogste divisie van het Nederlandse voetbal.

Bijna bekende Nederlander

Hugo Borst, die net als Joep ook zijn tv-debuut maakte, had een gesproken column en Jack van Gelder was de presentator. Tot Martijn Lindenberg, de big boss, na twaalf afleveringen kwam meedelen dat het voor ons vieren over en uit was, omdat het panel met ingang van volgende week weer uit bekende Nederlanders zou bestaan. Jack van Gelder was het trouwens totaal niet met de wisseling eens, omdat hij juist vond dat de mannen uit de regio het prima deden. Keer wat anders dan altijd dezelfde gezichten. De beslissing was echter al genomen, dus exit voor de boys.

Dus weer net niet lang genoeg zeg ik tegen mijn tafelgenoot. Net als eerder, toen Roelof Kiers van de VPRO in de beginjaren 90 wel iets in mij zag, maar kort daarna veel te jong in 1994 stierf. Helaas voor hem, net niet voor mij. En Henk Terlingen, die ook wat interviews van me had gezien, maar 16 dagen na Roelof overleed. Wat zei je Jacques? Inderdaad, weer net niet.

Verstandig FC Emmen

De recensent stelt me gerust door te zeggen dat hijzelf ook regelmatig momenten meemaakt van net niet. Godzijdank voor hem ook periodes van net wel, maar net niet hoort net zo goed bij zijn leven als bij dat van mij. Toevalligerwijs zag ik recent iets over zangeres Anouk, die tegen een nogmaals proberende kandidaat in The Voice roept dat twee jaar geleden het al net niet was, en dat het dus ook in deze tweede poging weer net niet is. Waarom zou het nu wel wat zijn, terwijl het toen ook al niets was? Keihard voor de betreffende man, maar ja, hij weet dat de zangeres nu eenmaal zegt wat ze denkt.

Tijdens het tikken van dit stukje belt Thijs de Jong voor het sportforum van Dagblad van het Noorden met de vraag of het verstandig is of Dick Lukkien als trainer het seizoen bij FC Emmen afmaakt? Dick Lukkien, voor mij de meest integere en eerlijke trainer van het hele gilde, en voor mij in het kader van deze column, tevens het voorbeeld van de man van net wel in plaats van de man van net niet. Mijn antwoord is dan ook verre van verrassend. “Natuurlijk is het verstandig van FC Emmen. Lukkien wil, ook als toekomstig trainer van FC Groningen, maar één ding en dat is FC Emmen in de eredivisie houden. De échte FC Groningen-supporters zullen dit begrijpen. Zijn nieuwe klus begint immers pas in de zomer.”