Piet van Dijken draaft door: stel dat

Mijn bede werd jammer genoeg niet verhoord. Ik hoor het me nog tegen hem zeggen. “Neem Lukkien nou man, en niet die Wormuth. Als je Dick voor de groep zet is iedereen tevreden. De achterban, de selectie, de supporters, de mensen van de Noord-tribune, de sponsoren, kortom iedereen die de FC een warm hart toedraagt. Lukkien is een échte Groninger, die zijn kwaliteiten bij FC Emmen ruimschoots heeft bewezen. Hij kent daarbij de club ook nog eens als geen ander. Luister naar mij en pak Dick Lukkien nu het nog kan. Je zult er geen moment spijt hebben. Dat garandeer ik je.”

Niet luisteren

Maar nee hoor, niet naar me luisteren. Terwijl ik op dat moment juist het beste met hem voor had. Nadat het driejarig contract met Wormuth getekend was, sprak ik Fledderus bij restaurant Willem Albert aan de Grote Markt. Ben je blij met je trainer, vroeg ik. Ja, was het antwoord. En dit geldt ook voor de algemeen directeur. Na ons gesprek met Wormuth opperde ik dat het wellicht beter zou zijn om nog met twee of drie andere kandidaten te praten. Maar daar wilde Wouter Gudde niets van weten. Ik ben overtuigd zei hij, we nemen Frank! Toen ik aan Fledderus vroeg waarom zij Wormuth een contract voor drie jaar hadden gegeven, was zijn riposte dat wanneer de trainer vijf seizoenen had gewild, zij hier ook in waren meegegaan. Het is voor hen helaas slechts bij een maandje of vijf gebleven. Met ruim vier ton salaris ging Frank Wormuth uiteindelijk zurück nach die Heimat.

Recent sprak ik Mark-Jan Fledderus op het Zuiderdiep. Net als de door hem benoemde trainer is ook hij eigenlijk best een goeie kerel. In zijn hart is Fledderus nog steeds de schavuit die hij ook als voetballer was. Een kwajongen pur sang. Ik vroeg hem in de binnenstad hoe hij het in godsnaam in zijn hoofd had gehaald om ons Groningers met deze trainer op te zadelen? Best een aardige man hoor, maar toch niet dé man die ons voor de eredivisie zou weten te behouden. Maanden geleden al had ik toch niet voor niets geschreven dat de club met Dennis van der Ree als hoofdtrainer zou degraderen. Hoofdschuddend stapte ik op de fiets. Niet direct naar huis, maar eerst een rondje Garmerwolde om na te denken.

Groningen was met Lukkien niet gedegradeerd

De epiloog. Het is en blijft koffiedik kijken, ik weet het, maar toch, stel dat de toenmalige beleidsbepalers wel na mijn advies hadden geluisterd en, beter nog, er ook iets mee hadden gedaan. Zodat Dick Lukkien in plaats van Frank Wormuth al dit seizoen op de troon van FC Groningen had gezeten. Waren we met hem op eigen veld dan ook onderuit gegaan tegen Spakenburg en hadden we met Dick aan het roer na 30 wedstrijden ook op die vermaledijde zeventiende plek gebivakkeerd? Verliezen in de beker van een op papier veel mindere tegenstander kan iedere trainer overkomen, maar structureel onder de streep blijven staan is een heel ander verhaal. Zover had Lukkien het niet laten komen, om over alle foute wissels en wekelijkse mutaties met wel of niet basisspeler nog maar te zwijgen.

Hoe dan ook, de belangrijkste vraag is en blijft natuurlijk of FC Groningen met deze selectie ook onder de supervisie van Dick Lukkien zou zijn gedegradeerd? Zelfs de glazen bol van de waarzegster biedt in dit geval geen enkele uitkomst. Desondanks durf ik dit stukje te besluiten met een welgemeend NEE