Video | Prins S en de Geit was fantastisch in Oosterpoort: komt dat zien op Bevrijdingsfestival
De Haagse formatie betovert vanaf de eerste klanken de 700 aanwezigen in de kleine zaal. De toon wordt direct gezet. Harde bassen dreunen worden afgewisseld met opzwepende rifjes. Het is techno, maar dan anders. Het drumm & bass , maar dan anders. Het is spoken word , maar dan anders. De stijl laat zich moeilijk vangen, in ieder geval voor mijn leken-oor. Maar net als iedereen laat ik me wel vangen door het optreden, waar de energie en het enthousiasme vanaf spatten en zorgen voor een hele vrolijke en uitbundige sfeer.
Van simpele dingen pure en ook nog aanstekelijke poëzie maken, dat is knap
Die wordt verder omhoog getild door de bijzondere teksten en versjes van Prins S en de Geit. Frontman Scott Beekhuizen maakt van kleine en onopgemerkte alledaagse dingen aanstekelijke poëzie. Zo tilt hij met het nummer ‘Rood staan, Hard Gaan’ een bakje mayonaise uit de anonimiteit. En wat te denken van de ode aan de liefde onder de naam ‘Kladblok’: „Wil jij m’n kladblok zijn. Ik schrijf je lichaam vol. Je rug staat vol met rijm. Je brengt m’n hoofd op hol. En zo versier ik jou.” En wat te denken van ‘Rikkie’ met zijn tuin vol blowerij terwijl hij op 7 hoog met zijn regenboog en vermiste goudvis woont.
De ode aan Faithless met de vertaling van ‘God is a DJ’ is raak. ‘Op een feest de hele dansvloer onder braken, kan je niet maken’, beklijft ook bij iedereen omdat het zo herkenbaar en fucking hard is. De teksten, ritmische dreunen en melodieën trekken iedereen mee in extase. Elk nummer slaat aan, maar sommige net wat meer dan anderen. Zo valt ‘Nacht’ in Groningen erg goed. Kan ook niet anders, nergens in Nederland wordt de nacht zo gevierd als hier.
Zwarte Sneeuw
Tussen het vrolijke gehos en de intense moshpit door neemt Prins S ook de tijd om stil te staan bij de harde kanten van het leven. Bij het leed wat gitarist in het voorjaar van 2022 overkomt. Juist op het moment dat de act uit de startblokken schiet, wordt hij getroffen door een hersenbloeding en raakt in coma. De vraag is of hij er überhaupt uit gaat komen. Artsen vrezen het ergste. Maar een jaar later staat hij, met tranen van geluk, te rocken in Groningen. Het nummer Zwarte Sneeuw neemt de luisteraar meer naar die moeilijke tijd en creëert een bijzonder gevoel van samenzijn, mede dankzij de lieve woorden en gebaren van Scott aan zijn maat achter de gitaar.
Na het beladen nummer is het vooral weer tijd voor feest, voor dansen, hossen en schreeuwen alsof het de laatste avond op aarde is. Scott geeft daarin zelf constant en zeer energiek het goede voorbeeld. Hij vliegt en rent over het podium, doet bijzondere dansjes precies op de maat en geeft zich volledig over. Al die vonken slaan over naar het publiek dat tot diep in de zaal op de banken staat. ‘Kinderboerderij’, de grote hit, maakt het af en brnegt werkelijk iedere aanwezige in ogenschijnlijke extase. De moshpit groeit per beat, de massa schreeuwt de bekende lyrics uit volle borst mee en als Prins S pasjes van links naar rechts maakt, gaat het dak er helemaal af.
Gaat dat zien op Bevrijdingsfestival!
Ik ben geen fervent concertbezoeker. Zo heb ik in Oosterpoort maximaal een stuk of 20 optredens gezien, maar van al die shows staat deze met stip bovenaan. En ik ben niet de enige die zo verrukt na afloop de kleine zaal uit strompelt. Overal zijn blijde gezichten en klinken lyrische woorden. „Dit was echt heel goed, nog veel beter dan ik had verwacht en dan ik zag op Noorderzon”, zegt de maat die wel heel veel concerten afloopt. Ook hij heeft een van de betere shows ooit in Oosterpoort gezien. Dat belooft wat voor Bevrijdingsfestival, want daar sluit Prins S en de Geit het feestje af op het hoofdpodium. Dat moet een gekkenhuis van jewelste worden.
