Voor de liefhebbers: piemel-tentoonstelling in het Universiteitsmuseum. "Alle soorten en maten"

Een oude God met een enorme tampeloeris

Een oude God met een enorme tampeloeris

In het Universiteitsmuseum is vanaf 26 mei een wel heul bijzondere tentoonstelling te zien. Het heet ‘PHALLUS. Norm & Vorm’ en het staat helemaal in het teken van piemels. Groot, klein, krom, dierlijk, met een raar vormpje, zo lang het maar penissen zijn. Trouwens, het is een geheel artistieke en wetenschappelijke insteek, dus de tissues kunnen thuis worden gelaten.

Duizenden bezoekers trok het in Gent. De tentoonstelling ‘PHALLUS. Norm & Vorm’ is daar in het universiteitsmuseum tot stand gekomen. Vanuit een wetenschappelijk oogpunt wordt er gekeken naar verschillende soorten kietelknuppels. Ook voor de kunstzinnige interpretatie van de genotsknots is ruimte gemaakt. Zo staan er stukken van Sofie Muller, Maria Fernanda Cardoso, Murielle Scherre, David Hockney, Man Ray en Vajinsky. Ik weet ook niet wie het zijn, maar ik ben nu wel bang om het te googelen.

Naast menselijke exemplaren is er ook aandacht geschonken aan dierlijke voortplantingsapperatuur. Dan wordt het duidelijk dat het toch écht om educatie gaat. Echt elk aspect van de pielemuis wordt behandeld (op een paar functies na natuurlijk, want ja, familievriendelijk). Ook de het vrouwelijk geslachtsorgaan krijgt haar 15 minutes of fame. Het doel van de tentoonstelling is het oproepen van vragen. ‘’Wat is de norm voor een penis en waarom is dat zo?’’ ‘’Kan je via onderzoek op de penis genot meten?’’ ‘’Hoe zit het met de vrouw in dit verhaal?’’ Dat soort spul.

Gronings randje

Zelfs toen de tentoonstelling in Gent aan het schitteren was, had Groningen al een vingertje in de pap. Dat komt door het centrale en meest symbolische stuk uit de collectie: Een anatomisch model van Auzoux uit het begin van de 19e eeuw. Een mens van papier-maché ontdaan van zijn huid en met een gebogen nek starend naar zijn eigen papieren pudding-buks. Deze is namelijk 1844 aangeschaft door de RUG. De Rijksuniversiteit wilde deze tentoonstelling naar Grunn halen omdat het voor studenten een leuke tentoonstelling is. ‘’De tentoonstelling is voor studenten, maar eigenlijk voor iedereen leuk en educatief.’’, aldus Nouschka van der Meij die als student meewerkt bij de expositie.

Goed, een educatieve tentoonstelling dus en niet de allereerste collectie van Christine LeDuc. Van bierbommetjes tot salami’s tot half versnipperde bospaddestoelen, ze staan vanaf 26 mei trots en in volle glorie tentoongesteld in het Universiteitsmuseum. Hoog tijd om wat te leren over het meest getekende voorwerp in de bieb van mijn middelbare School en alles er omheen. Of zoals Nouschka het zegt: ‘’De fallus ken je, maar zeker niet zó goed.’’

De expositie is te zien tot 16 april.