Wat is er aan de hand met Abo Ali Market aan Korreweg? De bende is niet te harden

Gevolg van die bijzondere bundeling van culturen, keukens en snuisterijen is een levendige straat, met invloeden uit de hele wereld. Volgens sommigen is het een schmutzige bedoening. Anderen prijzen de grootstedelijke sfeer en mondiale charme. Zeker is dat er dankzij deze bijzondere ondernemerscocktail volop bedrijvigheid is. Dag in dag uit. Abo Ali Market was daar altijd een van de grote aanjagers van. Met veel uitstallingen op straat. Constant mensen die naar binnen liepen en de geur van het Midden-Oosten die via de openstaande deuren over de Korreweg trekt.

The Purge

Maar daar is niks van over. De toko is al iets van een maand dicht, er is amper bedrijvigheid. Alleen de tand des tijds is bezig. Algen vreten het houtwerk op dat inmiddels op veel plekken groen uitslaat. De luifel bungelt tot halverwege. In de enige ruit die niet beplakt is met een enorme poster zit een enorme scheur. Maar gelukkig niet groot genoeg om de geur vanuit de winkel naar buiten te laten ontsnappen. Want daar ruikt het waarschijnlijk niet al te fris meer.

Grote dikke bromvliegen zitten aan de binnenkant tegen het raam geplakt. De vloer ligt bezaaid met vieze vlekken, opengereten en half vergane dozen en vuilniszakken waar ranzige smurrie uit lekt. Een collectebus voor weeskinderen staat op de toonbank. Daaromheen veel plastic zooi, een doos met fruit en een lekkende fles olijfolie. Ook gespot: het meest ranzige stukje piepschuim van Groningen. Het wit maakt plaats voor een niet te definiëren zwarte substantie. De toonbank zelf is vrijwel niet terug te vinden.

Walking Dead

Ook de schappen verderop in de winkel geven een uiterst treurig aanbeeld. De planken zijn grotendeels leeg. Wat er nog ligt, is omgevallen, smerig en staat door elkaar. Achterin de winkel brandt licht en er hangen wat elektriciteitskabels. Een stapel ingezakte dozen met conserven staat middenin het pad. Rechts daarvan een stapel met blikjes fruitdrank. De vloer ligt bezaaid met glas.

Het lijkt wel een scène uit The Walking Dead, alleen moet de winkel dan nog geplunderd worden. Want tussen het rottende fruit en ander spul dat ooit vers was, ligt nog genoeg tjak dat eet- en drinkbaar is. Dat valt niet alleen ons op. Ook verschillende Stadjers vragen zich af waarom er al een maand niks gebeurd in en rond de winkel. Zo vraagt iemand zich op Facebook af: „Wat is hier aan de hand? En wie kan mij helpen om te zorgen dat deze voorraad niet verloren gaat? Kan dit niet naar de Voedselbank?”

Wat is er aan de hand?

Goede vragen. Sterker: alle reden om eem te bellen met de winkel. De kerel die de telefoon opneemt, vertelt dat ze bezig zijn met een verhuizing. Maar meer kan hij daar niet over vertellen. Zijn collega wel en de hangt een paar seconden later aan de lijn. En die meneer is niet gediend van de vragen. Hij reageert bozig: „Je hebt geen recht om dit te vragen.”

Om iets later over zijn hart te strijken en toch wat uitleg te geven. „Je mag schrijven wat je wil. Het boeit mij niks. We gaan verhuizen. De verliezen betaal ik zelf.” En dan weer obstinaat: „Het gaat je niks aan. Je hebt het recht niet.” Dat klopt, counter ik. „Ik heb geen recht op antwoord, maar ik heb wel het recht om vragen te stellen.”

„We betalen toch belasting”

Maar daar is meneer het niet mee eens. „Wat gaat jou dit aan. Donder op. K*nker op.” En tuut... tuut... tuut.... Daar moeten we het mee doen. Verhuizing dus. Geen idee waarnaartoe en wanneer en wat er gebeurt met de (deels rottende) voorraad en de bende. Enige dat nog wordt opgevangen bij het wegfietsen na het maken van de foto’s is een onderling gesprek: „Wat zeuren ze, we betalen toch belasting.”

Update : volgens omwonenden is het pand na het belletje en bezoek opgeruimd.

Update 2: ze zijn verhuisd naar Korreweg 135